Maç başlamadan saatler önce Bostancı'daydı yaklaşık 100 kadar Eskişehirspor taraftarı... Biraların sayısını bilmiyorum ama mekan sahibini bir haftalık tatile çıkaracak kadar çoktu, buna eminim! Maça 2 saat kala stada doğru hareket etmek gerekiyordu, kalkıp Bostancı Tren Garı'na geçildi ve banliyö beklerken besteler söylenmeye başladı... Karşımızdan gelen güvenlik görevlisi, gelecek trenin ilk vagonunu bize tahsis edeceğini söyleyerek bize jest yapmış gibi görünse de taraftarın görüntüsünden ve gürültüsünden çekinmişti...
Akabinde, tren içinde, hayatım boyunca almadığım keyiflerden birini yaşadım. Videolarına ulaşınca paylaşacağım. Bize rağmen vagonda kalmayı tercih edenler ellerinde telefonlar kameraya çekiyorlardı... Espana, Şinanari, ve diğer klişeleşmiş tüm bestelerin yanında resmiyete henüz yeni dökülen Milan kardeşliğine dair tezahüratlar...
Maçtaki oyunu ve detayları bi kenara bırakırsak, dakika 65'te yaşadığım onur bana her şeyden büyük haz ve gurur verdi... Skor 2-0 aleyhimizde ve kötü bir futbol varken tüm stada, bizi izleyen tüm rakiplerimizle alay eder gibi, son ses şinanari yaparken telefonuma o esnada Fenerbahçe tribünlerinden maçı izleyen bir arkadaşımdan mesaj geldi. Dokunmadan aktarıyorum : " İşte taraftar bu, helal olsun Kırmızı Şimşekler'e!" Bundan öte bir duygu yaşatamazdı kimse bana bugün... Evden hasta olduğum için sadece alkışla destek vermeyi düşünerek çıktığım maçta, tam da bu mesajdan sonra sesim kısılırcasına haykırdım : " Yenilsen de yensen de taraftarın seninle...."
önemli olan mağlup iken o şekilde takımını desteklemek keşke anadolu'da her tarafta grubu sizin gibi olsa. Anadoludan bir şampiyon çıkıcaksa bu eskişehir olmalı. Ve bu olduğu zaman tura en önde ben çıkıcam.(mesajı atan fenerli)...
YanıtlaSilbirçok şey kaçırmışık desene, tren vs.. maç sonu metrobüste yaşadıklarımızla yetinmeliyim :)
YanıtlaSil@guy fawkes
YanıtlaSilŞampiyon olduğumuz gün kutlamaları görmeye dayanırsa kalbim eğer, görüşmek üzere ;)
@turker
tren tamamen spontane gelişti.. ama çok güzeldi be kardeşim =)